ภารกิจ 3/1 บันเทิงคดีของตนเอง

ภารกิจที่ 3/1 

1. คิดรูปแบบประเภทบันเทิงคดีที่ตนเองจะเขียน
       ประเภทเรื่องสั้น  เพราะเป็นการเล่าเรื่องราวที่อ่าน อ่านเเล้วเข้าใจง่ายเเละเนื้อหาไม่ยายมากนัก เเละไม่ซับซ้อนจนเกินไป

2. นำเสนอเหตุผลเเลกเปลี่ยนกันอย่างสร้างสรรค์
        เรื่องที่จะนำเสนอเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อน ในเวลาที่เราอยู่กับกลุ่มคนหลาย ๆ เเนวคิดนั้น เราควรต้องทำตัวอย่างไร ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทุกคนก็ต้องประสบพบเจอในหลาย ๆ รูปแบบ จึงอยากจะนำเสนอในเรื่องราวของเพื่อนในหลาย ๆ มุมมองที่เเตกต่างกันออกไป

นินทาตัวเอง ความรักหนุ่ม-สาว

ภารกิจที่ 2/1

เรื่อง  ยัยเฉิ่มเลือกได้ 

          

                เราเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แก่น ๆ ชอบเล่นเหมือนผู้ชายใคร ๆ ก็บอกว่าเราเป็นทอมแน่ ๆ เลย แต่จริง ๆ ฉันเป็นผู้หญิงนะจ๊ะและไม่คิดจะเป็นทอมด้วยค่ะ ด้วยเหตุนี่แหละจึงไม่มีใครกล้ามาจีบ จนวันที่ฉันเข้าเรียนโรงเรียนมัธยม ฉันยังเป็นเด็กเฉิ่ม ๆ แต่แปลกมีรุ่นพี่มาชอบด้วยแหละไม่ธรรมดาใช่ไหมล่ะ ฮุฮุ  จำไม่ได้หรอกว่าเริ่มคุยกันตั้งแต่ตอนไหน แต่เมื่อวันวาเลนไทน์มาถึง ผู้หญิงเฉิ่มๆที่ตัดผมหน้าม้า  เหมือนนักร้องที่ชื่อว่า จินตหรา  ตาโต แก้มป่อง หน้ามัน  คนนี้แหละ ได้ดอกกุหลาบตั้ง 2 ช่อเลยแหละ เวลาก่อนพักเที่ยงมีเพื่อนคนหนึ่ง ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน “โทรศัพท์ใครอ่ะ  ทำไหมเอามาให้ฉัน”  ฉันถามเพื่อนคนนั้น “มีรุ่นพี่ฝากมา ถ่ายรูปเธอให้เขาหน่อย” เพื่อนตอบพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย พอถึงวันวาเลนไทน์ ฉันได้ดอกไม้ 1 ช่อ พร้อมกับรูปภาพที่ฉันเป็นคนถ่ายในมือถือเครื่องนั้น พร้อมเขียนข้างหลังภาพว่า  หนูน่ารักมาก..... จำได้แค่นี่แหละ :)  ยืนแก้มเเดงเลยแหละวันนั้น  พอถึงช่วงเลิกเรียน สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีช่อดอกไม้มาอีก 1 ช่อค้า.... จากผู้ชายตัวอ้วนๆ ขาวๆ เขาเป็นรุ่นพี่เรียนสายศิลป์ คิดในใจ “เฮ้ย! นี้เราตกลงคบกับเขาจริงๆหรอเนี่ย ที่เขามาจีบ คือ เราน่ารักหรือเราหน้าตาซื่อบื้อกันแน่วะ” ต่อมาเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ดีจะตายมีคนไปรับไปส่ง วันนั้นเป็นวันสอบวันสุดท้ายปิดภาคเรียน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “วันนี้กลับบ้านพร้อมพี่นะเดี๋ยวไปทานข้าวด้วย” เราก็ตอบตกลงทันที แล้วไม่นาน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก  รุ่นพี่สายศิลป์คนนั้นโทรมา

“รอยุโรงรถเหมือนเดิมนะ”

“เอ่อ...คือ....หนูต้องไปกินเลี้ยงกับเพื่อน พี่กลับก่อนเลยค่ะ” พี่เขาตอบตกลง แล้วพี่เขาก็กลับพร้อมกับเพื่อนแก๊งใหญ่มาก  พอฉันกลับถึงบ้านพร้อมกับรุ่นพี่สายวิทย์คนนั้นระหว่างเขาไปนั่งคุยกับแม่อยู่  ฉันออกไปซื้อของแต่รุ่นพี่ที่เรียนสายศิลป์คนนั้นขับรถผ่านมาหน้าบ้านเราพอดีดันเจอกับพี่สายวิทย์นั่งอยู่เก้าอี้หน้าบ้านแล้วพี่สายศิลป์ก็จดรถพร้อมกับแก๊งเพื่อนเเล้วเขาก็ตะโตนด่าพี่สายวิทย์ แล้วขับรถไปกับแก๊งเพื่อน พอฉันมาถึงบ้านแม่ก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง พร้อมกับรุ่นพี่สายวิทย์ที่มองเราด้วยสายแปลกๆ เขาเดินมาหาฉันพร้อมกับร้องไห้  “พี่ทำเพื่อหนูได้ทุกอย่างแต่ทำไม่หนูต้องทำกับพี่แบบนี้ล่ะ”  เขาพูดพร้อมกับเสียงสะอื้นที่น่าสงสารมาก   เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นอีกครั้ง ต้องเป็นรุ่นพี่สายศิลป์แน่ๆเลยฉันคิดในใจไม่กลับกดรับสาย “พี่รับสายให้ไหม คุยต่อหน้าพี่แล้วเปิดลำโพงด้วย”  เสียงพี่สายวิทย์พูดขึ้น ฉันได้แต่ยืนทำหน้าตาเอ่อเล่อแล้วกดรับโทรศัพท์ เสียงแรกที่ได้ยินน่ากลัวมาก “น้องคบกับมันตั้งแต่ตอนไหน บอกมาว่าจะเอายังไง”

หลังจากวันนั้นฉันก็บอกเลิกรุ่นพี่ทั้งสองคนแต่แปลกทำไมผู้ชายต้องร้องไห้ต่อหน้าเราด้วยก็แค่บอกเลิก ฉันบอกกับพวกเขาว่าเรายังเป็นพี่น้องกันได้นะ  และหลังจากวันนั้นฉันก็ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนมากขึ้น ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกผิดนะแต่ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แต่ท่องว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป คำนี้ยังศักดิ์สิทธิจริงๆ

นินทาเพื่อน

เรื่อง  เพราะเธอคือเพื่อน

           เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งรู้จักกันมา 4 ปี เเล้วเราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นคนพูดตรง ๆ

  คุยได้ทุกเรื่องเเละยังเป็นคนสนุกสนาน จนบางที่เราก็อิจฉาว่า "มันไม่มีเรื่องทุกใจบ้างเลยหรือไงยัยนี่"

  เวลาไปเรียนเพื่อน ๆ จะชอบมาหยอกมาล้อเขาตลอด เรียกได้ว่า ตัวฮาประจำห้องเลยเเหละ 

  อีกอย่างเขาเป็นคนชอบร้องเพลงเเนวเพลง หมอลำ , ลูกทุ่งหมอลำ เเต่จะรู้ไหมว่าเสียงของนาง

  เพราะม๊าก.....(ประชด) เขามีน้ำเสียงเล็กๆน่ารัก เป็นผู้หญิ่งที่เสียงมีเสน่ห์ จนเเสบเเก้วหู ทุกๆครั้งที่เขา    พูด หรือ ร้องเพลง ในทุกครั้งจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะขบขันของเพื่อน ๆ เพราะเขาเป็นคนสนุกสนาน  เฮฮามีมุกหยอดเพื่อน ๆ ตลอด  เขาดูมีเสนห์เพราะคำพูดเเถมยังมีเสียงเล็ก ๆ น่าไม่เหมือนใคร 

 ซึ่งเเตกต่างจากรูปร่างของเขาเหลือเกิน เขาเปนผู้หญิงอวบอั๋นบั่นท้ายส่ายสะบัดน่ามองดูตรงไหนก็เต็ม

 ก็เเน่นไปหมด เเตาดูรวมๆเเล้วนางก็มีเสหน์ไม่เบาเลยเเหละ

           ข้อดีของเขาคือสามารถทำให้เพื่อนหลาย ๆ คนคลายเคลียด  เเต่ข้อเสียคือนางชอบบ่น โน้น นี่  นั่นไปเรื่อย เเต่ฉันก็ดีใจที่ได้พบเพื่อนที่มีบุคลิกร่าเริง สดใส ตลก เฟรนล์ลี่ การเป็นคนที่พูดตรง ๆ คุยได้  ทุกเรื่อง ทำให้ฉันด้เรียนรู้อะไรต่าง ๆ จากเพื่อนคนนี้หลายหลายอย่าง 

           มันเป็นเรื่องที่ดีที่เราได้เจอกันและเป็นเพื่อนกันจนถึงทุกวันนี้   รักเเกนะ  :) :)